Het schild

Het schild is een dekkingswapen dienend om de zich erachter bevindende persoon te beschermen tegen wapens zoals: pijlen, spies, zwaard, stenen.

Het schild is een der oudste dekkingswapens. Vele eeuwen wordt het schild al in Avonturië gebruikt. Hoe lang is niet meer na te gaan en wie hem voor het eerst gebruikte ook niet. Er is wel een legende belend; Van een wapenknecht van een der Avonturijnse Goden, die zwaar schild gebruikte als zijn meester op jacht ging. Zeker is dat de eerste schilden van hout waren en met dierenhuiden overtrokken. Ongeveer 1000 jaar gelden is het ijzeren schild uitgevonden. Nu was het schild niet alleen dekkingswapen, men had het middenstuk van een metalen scherpe punt voorzien zodat er flinke verwondingen mee uitgedeeld kon worden. Zo’n kaal onversierd schild werd al gauw als saai afgedaan, vandaar dat men deze al snel ging verfraaien met beschilderingen. Deze schilderingen nu noemt men wapens (heraldiek). Wat bedoeld wordt is heraldiek, aanvankelijk persoonlijk, doch weldra erfelijke gekleurde kentekenen van een geslacht of familie (gevormd door verwanten, dezelfde naam voerende en in den bloede aan elkander vermaagschapt) voorgesteld door en afgebeeld op de wapenen.
Die kentekenen komen ook op de helm of kleding van mens en dier voor.
Het voornaamste onderdeel was het schild.

De oudste en oorspronkelijke ‘WAPENS’ waren functioneel, zij beantwoorden aan de voor de strijd gebiedende eisen: Vorm en duidelijke herkenbaarheid door kleur en tekening,
De driehoekige vorm van het wapenschild (met de basis aan de bovenzijde en de punt onderaan) overeenkomstig het schild, gedragen door de bereden krijger. De brede bovenzijde om het lichaam te beschermen met afgesneden zijkanten om vrijheid te verschaffen aan het schuin voorwaarts gerichte dijbeen van de ruiter.
In het begin waren er alleen effen gekleurde schilden. Omdat er nog niet veel kleuren voorhanden waren, alleen rood, zwart, blauw en groen, bracht men de verf op verschillende manieren op het schild aan (zie illustraties).
Ook bracht men er tekeningen op aan zoals een kroon – als het schild van een koning was – maar ook dierlijke afbeeldingen. Het schild is door de vele Avonturijnse edelen, ook als kunstvoorwerp, aan de wanden van kastelen en landhuizen opgehangen. Zo zie je dat het schild verschillende functies heeft maar door de meeste Avonturijnen ter verdediging wordt benut.

uit de Morgenster Nr. 8 december 1986