In OdM 1 zijn er maar vijf, Avonturier, Strijder, Dwerg, Elf en Tovenaar. Later kwamen er meer bij. Maar wat speel jij zelf het liefst?
Je kunt in de reacties nog een uitleg geven waarom je voor dit type hebt gekozen.
[yop_poll id=”3″]
Poll van de week
Reacties
3 reacties op “Poll van de week”
-
Ik heb ze allemaal wel eens gespeeld, maar de hoogste graad die ik ooit heb behaald was Graad 8 (nipt) met een arrogante en dominerende tovenaar genaamd Rodlofo Tiefer.. Wil dat dan zeggen dat ik de eerste plaats geef aan de tovenaar? Neen, beste Avonturijnse vrienden, die eer komt een ander heldentype toe.
– De vrijheid die je krijgt in het spelen van een veelzijdige avonturier is naar mijn niet zo bescheiden mening ongeëvenaard in de eerste editie. Ik zou zelfs durven zeggen dat de meeste beroepen in latere edities van dit heldentype zijn afgeleid (op de duidelijke strijders en magisch begaafde heldentypes na dan). Zelfs als ik mijn Moed en Lichaamskracht scores naar 12 had verhoogd om de mogelijkheid te krijgen harnassen en tweehandige wapens te kunnen gebruiken heb ik me daar zeer zelden van bedient en bleef ik me voorstellen als Bernard Drieger, Avonturier (een baard voor de lezer die de betekenis van die geliefkoosde naam kan ontcijferen). Sluwheid, bedrog, charme, en list waren mijn geliefkoosde wapens. Spijtig genoeg is geen van mijn avonturiers ooit Graad 5 ontstegen vanwege een vaak onverwachte dood door bovenmatig (en erg eenzijdig) geweld van de kant van een (niet-zo-goede) spelmeester die er prat op ging een hoog sterftecijfer te hebben onder zijn helden en er zich later over verwonderde waarom zijn spelers hem allemaal in de steek lieten.
– De Tovenaar was altijd leuk om spelen, ik heb er drie opgevoerd tijdens mijn tijd als speler. Dit heldentype vereist echter dat je – zoals Rodlofo Tiefer, bereid bent grote offers te brengen voor je magische vaardigheden – zelfs als dat de dood van een andere held zou betekenen – zo was harde heldenleven in de groep waarin ik toen vertoefde… Rodlofo Tiefer beeindigde zijn leven als een tweedimensionaal schilderij in het kasteel van een Tovenaar van graad 20 die we eventjes gingen beroven… altijd een goed idee…
– De Strijder is in mijn opinie een erg eenzijdig heldentype dat echter essentieel is in gevechten – maar verder niet veel diepgang heeft (de meeste Strijders die ik indertijd zag waren Conan-imitators). Ik heb slechts eenmaal een Strijder ten tonele gevoerd en dat was Remy Teufelstroh, een kopie van Sturm Brightblade (zoek hem en de overige namen beneden op voor een leuke achtergrond).
-De Elf is naar mijn mening het beste heldentype waar het boog en pijl betreft, en zijn magische gaven zijn ook erg geschikt mits ze goed worden benut en niet verkwanselt. De inherente arrogantie en het aangeboren superioriteitsgevoel van de Elfen geeft hen een meerwaarde als spelersfiguur (en als meesterfiguur) daar je deze kenmerken moet proberen te onderdrukken zonder ze te laten verdwijnen. Ook dit heldentype heb ik slechts even gespeeld – Ralnorill Tortollian was gebaseerd op Tanis Half-elven, een veelgeplaagd figuur overladen met verantwoordelijkheid.
-De Dwerg is voor mij het minst geliefde heldentype, maar vervult tijdens het zoeken ontegensprekelijk een erg nuttige rol in iedere groep vanwege zijn dwergeninstinct. Mijn Dwerg was Rigurd Tannenhaus, een oudere Dwerg gebaseerd op Flint Fireforge, wat hem iets meer diepgang gaf dan de doorsnee Dwerg en mij enkele avonden plezier heeft verschaft.
-
Mijn persoonlijke favoriet was een Dwerg.
Met de alles zeggende naam Gnoerm.
Handig omdat hij met een plus op zijn LE begon.
Minst favoriete heldtype was De Priester in het algemeen, ik heb het in mijn hoofd gehaald een Boron-priester te spelen, absoluut ongeschikt als heldtype.Binnen de spelersgroep was toen hij er was de Zwerver/Doler de populist, omdat de talenten in 1.5 dan gemakkelijk waren en in mijn visie een Strijder 2.0 was
-
Persoonlijk vind ik van de basistypes de avonturier het leukst. En eigenlijk speel ik altijd een avonturier of het nu een zwerver, handelaar, jager, genezer of zelfs tovenaar is. Want uiteindelijk verlaat je personage haar / zijn bekende omgeving om op avontuur te gaan. Een avonturier kan in mijn ogen alles zijn maar ook helemaal niks wat het rollenspel wel interesanter maakt.
Geef een reactie