3 gedachten over “Laadscherm

  • Bob Schubert

    Al vrezen wij OdM’ers natuurlijk de andere kant van de 20-zijdige dobbelsteen – het effect is hetzelfde. Gelukkig meestal niet zo desastreus dat de halve heldengroep het loodje legt (hoewel me dat een keer is overkomen met een bepaalde magische windharp en een niet helemaal sporend groepslid). Als meester geniet ik vaak van de twintigs, omdat die tot originele situaties leiden die ook weer om originele oplossingen vragen.
    Een dubbele 20 doet natuurlijk helemaal een beroep op je fantasie en leidt in veel gevallen tot situaties die jaren later nog aan de speltafel worden opgehaald. ‘Weet je nog, hoe je in één gevecht alle twee je zwaarden brak, waaronder dat dure amazonen-sabel?’ Of die overmoedige Moha die ooit een kaaiman met een Hruzat trap op zijn hoofd wilde uitschakelen en met haar been precies in diens bek belandde (en werd meegesleept onder water). De dubbele rij littekens op haar linkerbeen werden daarna een herkenningsteken.
    De lezers van deze fansite zullen zich ongetwijfeld een aantal soortgelijke gevallen herinneren. Lang leve de onvoorspelbare 20! 😉

    Beantwoorden
  • De onvoorspelbaarheid van de D20 is dan nog in te calculeren..
    Maar je heb daarnaast ook de onvoorspelbaarheid van de spelers..
    Ed Doorn had er een artikel in de Morgenster mee “Dat Is Het Spel”…

    Details laat ik maar zitten ivm spoilers maar soms kon een spelleider dr haren uit zijn hoofd trekken.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *