Een gekend verhaal voor de meeste onder ons, wat verwacht een speler van het spel en wat kan de spelleider (meester) van zijn spelersgroep eisen of vragen.
Vele spelers weten niet hoeveel tijd en voorbereiding een doorsnee avontuur vergt en niet alle “meesters” kunnen hun spelers in de huid van het personage laten kruipen zoals ze dat zelf zouden willen, doch gelukkig want het zou anders wat te simpel worden.
Het is geven en nemen, kennis delen is belangrijk , de wereld scheppen voor de spelers een absolute must.
Maar het inlevingsvermogen van de spelers is cruciaal om een spel/avontuur te maken tot een “echte” belevenis.
In boek 2 van “Met Mantel, Zwaard en Toverstaf” staat daarover een beperkt doch nuttig hoofdstuk.
En dat willen we u zeker niet onthouden !
Geef een reactie