de twaalf goden – Boron
Hier een korte beschrijving van één van de twaalf goden die in Aventuria aanbeden worden namelijk Boron.
tekening/artwork: Nadine Schäkel – Ulisses Spiele.
- De maand aanduiding Boron is gelijk aan November.
- tijdsaanduiding 04:00 – 05:00 AM 04:00 – 05:00 PM
- Boron is de god van de slaap, dromen, de dood en vergetelheid.
Boron, god van de dood, de slaap en de vergetelheid.
Van Boron, god van de dood, bestaan er nauwelijks afbeeldingen of standbeelden die hem in een menselijke gestalte tonen. Meestal wordt het symbool van Boron, een raaf op een gebroken wiel, uit zwart marmer vervaardigd. Vaak ziet men de god als een mens met het hoofd van een raaf. De Boron-kulte is in vele steden verboden maar omdat Boron ook de god van de slaap en de vergetelheid is, bestaan er vele geheime sektes die hem aanbidden en samentroepen op verborgen plaatsen waar ze slaapkruid roken.
De essentie van de godheid: In den Beginne, als de levende wezens, die van Los ontsprongen, de wereld betrokken, kenden ze géén leeftijd, géén slaap, géén vergetelheid en géén dood. De planten bloeiden, groeiden en woekerden totdat men de grond niet meer kon zien. De dieren vermenigvuldigden zich en vertrappelden met hun hoeven en poten de aarde en de rotsen. En de mensen zogen hun kinderen, die opgroeiden en op hun beurt wederom kinderen kregen en het werd overbevolkt. De geesten van de mensen deelden in hun eindeloze dagen ervaringen met elkaar en onder de druk van hun herinneringen waren ze nauwelijks nog in staat om na te denken. Het leven deinde enorm uit en overviel de wereld tot verstikking toe maar kon alsnog niet sterven.
Dan sprak Boron één woord, en het woord was de dood. Doch Boron bevrijdde de mensen niet alléén van de vloek van onsterfelijkheid maar schonk hun ook de zoete dromen, waarmee ze de vermoeidheid van de vorige dagen konden verwerken en dingen vergeten zodat ze hun leed en pijn niet steeds met zich mee moesten dragen.
De zin van het leven: Het leven is Ontstaan en Worden, maar zonder vergeten en einde mist het elke zin. Wie alle tijd van de wereld heeft, kent de waarde van Tijd niet. Een leven, dat alléén om zichzelf draait, gaat niet vooruit. De dood doorbreekt die routine en geeft het leven richting en doel, waaruit het symbool van Boron bestaat in het teken van een gebroken wiel.
Leven na de dood: Zoals de priesters van Boron de doden naar hun laatste rustplaats
begeleidden, zo leidt Boron zelf de geesten van de doden naar de eeuwigheid en bekommert zich om hun verder lot. Van tijd tot tijd laat hij Tsa bepaalde zielen terugkeren naar de wereld, zij het om hun oude leven opnieuw te laten leven, zij het een nieuw leven te beginnen. De meeste geesten echter schenkt Boron de genade van de vergetelheid, zodat alle vermoeidheid en levenslasten van hen afvallen.
